Kochani Parafianie i Sympatycy naszej parafii.

Chrystus zmartwychwstał Alleluja !!!

Prawdziwie zmartwychwstał Alleluja !!!

Z okazji tych najpiękniejszych Świąt Wielkiej Nocy, gdy nasz Pan pokonał wszelkie moce ciemności, zła,  śmierci i zwyciężył,  życzmy Wam Moi Drodzy  aby Was umacniał swoją siłą do pokonywania w sobie lęku, bojaźni, złości, niecierpliwości. Aby to co przyniósł, w swoim miłosiernym zmartwychwstaniu,  umacniało Wasze rodziny przede wszystkim we wzajemnej miłości, obdarzyło niezbędnym pokojem, jednością, radością z bycia razem, nawet na odległość, jak również potrzebnym zdrowiem.  Aby w ten sposób pomógł nam jak najlepiej przeżyć te wyjątkowe Święta, i jak najszybciej, wrócić do normalnego życia i funkcjonowania, a szczególnie wrócić do naszego kościółka, bo bardzo za Wami tęsknimy.

Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Chrystusa życzą Wasi księża :

   ks. Tomasz

Ks Dariusz

Nota Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski w związku z pandemią koronawirusa

Wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność nad światem ma wielkie znaczenie dla ludzkiego życia. Przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest On Władcą wszechświata i Panem ludzkiego losu. Bóg nie pozostawia dzieła stworzenia samemu sobie, ale troszczy się o dobro duchowe każdego człowieka. Wiara w Opatrzność Bożą może być jednak wystawiona na próbę w obliczu zła i cierpienia, zwłaszcza o wymiarze tak globalnym, jak pandemia spowodowana przez koronawirusa SARS-CoV-2.

1. Oblicza lęku

„Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności – mówił papież Franciszek w swojej przejmującej homilii na pustym Placu Świętego Piotra – ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy” (27.03.2020 r.).

W czasie pandemii ludzie doświadczają lęku, który przybiera różne kształty. Najczęściej jest to lęk przed śmiercią, będący przyczyną wielu innych ludzkich obaw. Z tego podstawowego lęku wyrastają inne: lęk przed zarażeniem, chorobą, odejściem bliskich osób, bezrobociem, bankructwem, blokadą szans rozwoju, długotrwałą izolacją. Nie można też zapomnieć o dotkliwym lęku przed samotnością, utratą sensu życia, przed zwątpieniem w Bożą Opatrzność i związaną z tym wszystkim obawą o przyszłość świata.

Oprócz rozmaitych przejawów strachu, będącego spontaniczną reakcją ludzi na dostrzegane niebezpieczeństwa, pojawia się także negatywne zjawisko sztucznego wywoływania lęku generowane przez współczesnych proroków pesymizmu, apokaliptycznego końca świata i rzekomej „godziny działania karzącego Boga”. Głównym błędem owych samozwańczych proroków jest nieprawomocne i zarazem sugestywne wypowiadanie się w imieniu Boga, promowanie prostych i naiwnych „recept” na zmianę sytuacji, błędne pojmowanie Opatrzności Bożej jako mechanicznej i natychmiastowej interwencji Bożej na zawołanie człowieka. Rodzi się tu niebezpieczeństwo manipulowania Bogiem, wystawiania Go na próbę, a w konsekwencji niedopuszczalnego rozliczania Boga. Człowiek nie może stać się zuchwałym sędzią oskarżającym Boga. Na tej złudnej drodze nigdy nie znajdzie satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia.

2. Kościół jako „sakrament nadziei”

W sytuacji narastającego lęku, którego liczne formy dotyczą realnych i konkretnych zagrożeń, pojawia się również niebezpieczeństwo rozpaczy. Jest ona szczególnie destrukcyjna. Rozpacz – w odróżnieniu od innych form lęku – nie jest spontaniczną reakcją człowieka na jakieś konkretnie rozpoznane zagrożenie, lecz subiektywnym stanem poczucia beznadziejności, całkowicie paraliżującym osobę ludzką. Rozpacz jest wyrazem skrajnego braku wiary w możliwość pokonania niebezpieczeństwa, całkowitego zwątpienia w możliwość pozytywnej zmiany.

W obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia. Będąc sakramentem nadziei w świecie dotkniętym cierpieniem i zwątpieniem, Kościół rozpoznaje swoją odpowiedzialność za stan nadziei w ludzkich sercach i za wiarę w przezwyciężenie groźby destrukcyjnej rozpaczy. Wspólnota Kościoła jest wezwana, aby szczególnie w sytuacji zagrożenia okazywać swoje macierzyńskie i miłosierne oblicze, zatroskane o umocnienie nadziei w sercach ludzi zmagających się ze światową pandemią.

Najpełniejszą odpowiedzią na pytanie o sens zła i cierpienia jest Ewangelia, Dobra Nowina o Bogu, który objawił się w Jezusie Chrystusie jako Pan życia i śmierci, Zwycięzca piekła i szatana, Odkupiciel człowieka i wszelkiego stworzenia. On zwyciężył zło i daje nam udział w tym zwycięstwie. „On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Franciszek, Christus vivit, nr 1).

Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że dopuszczenie przez dobrego i wszechmocnego Boga zła fizycznego i moralnego jest tajemnicą, na którą światło rzuca Chrystus. Podkreśla też, iż – choć zło nie staje się dobrem – Bóg ze zła może wyprowadzić dobro: „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swej łaski, wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie” (KKK 312).

3. Bezdroża pseudoreligijnych propozycji

W obliczu realnego niebezpieczeństwa płynącego z faktu pandemii rodzą się ze strony pseudoreligijnych interpretatorów szkodliwe postulaty. Niezgodne z biblijnym obrazem Boga jest ukazywanie Go jako niemiłosiernego sędziego, bezdusznego kontrolera ludzkich działań, mściwego tyrana lub przeciwnie – obojętnego władcy świata, zdystansowanego obserwatora ludzkiego teatru dziejów. Niebezpieczne jest obsesyjne szukanie kozła ofiarnego jednoznacznie odpowiedzialnego za pandemię, a także praktyka potępiania, stygmatyzowania, obwiniania całych grup ludzkich za zło pandemii. 

Szkodliwe jest propagowanie fałszywej historiozofii, powoływanie się na prywatne pseudoobjawienia i sny, nonszalancka, wyrwana z kontekstu egzegeza biblijna, ignorowanie, marginalizowanie lub nawet otwarte kwestionowanie współczesnego nauczania Kościoła. Ze słuszną krytyką spotyka się nierozróżnianie porządku natury i łaski, wymiaru duchowego i materialnego, prowadzące do lekceważenia zasad bezpieczeństwa podczas liturgii.

Niedopuszczalne jest magiczne traktowanie sakramentów i sakramentaliów, promowanie wizji Kościoła jako bezpiecznej arki, przeznaczonej wyłącznie dla świętych i sprawiedliwych. Pojawia się niekiedy ukryta pochwała indywidualizmu i egoizmu, wyrażająca się w poszukiwaniu ratunku wyłącznie dla siebie i swoich bliskich, czy współwyznawców, którzy dzięki realizacji proponowanych akcji zostaną zachowani od nieszczęścia.

Dojrzała religijność wyraża się zarówno w odrzuceniu kwietyzmu,  postawy polegającej na braku jakichkolwiek działań w oczekiwaniu na pomoc Bożej łaski, jak i pelagianizmu, polegającego na przekonaniu, że człowiek sam z siebie jest w stanie osiągnąć zbawienie i rozwiązać wszystkie problemy. Należy natomiast dowartościować postawę synergii, czyli współpracy człowieka z Bogiem, połączenia ludzkich działań z otwarciem na dar Bożej łaski, rzetelnej wiedzy z głęboką wiarą, codziennej aktywności z gorącą modlitwą.

4. Czas próby i wyboru

Odrzucając pesymistyczne i fatalistyczne rozumienie historii, Kościół ukazuje Chrystusa jako sens dziejów świata, a Boga jako naszą absolutną przyszłość. Na początku nowego tysiąclecia św. Jan Paweł II wyraził życzenie, aby Kościół stawał się domem i szkołą komunii. „Duchowość komunii – pisał w Novo millennio ineunte to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas. Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako «kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń” (nr 43).

Pandemia ogarniająca wszystkie kraje świata odsłania naszą kruchość egzystencjalną i złudne poczucie samowystarczalności. Jednocześnie mobilizuje do odkrycia braterstwa i przynależności do jednej rodziny ludzkiej. Możemy ją odczytać jako globalny „znak czasu” będący wezwaniem do jedności, współpracy, solidarności i odpowiedzialności ludzi wierzących i niewierzących, chrześcijan i wyznawców innych religii. Szczególna wdzięczność należy się pracownikom służby zdrowia: lekarzom, pielęgniarkom, diagnostom, wolontariuszom za ich ofiarną, wręcz bohaterską służbę dla ratowania życia i zdrowia ludzkiego.

Konieczne dla walki z epidemią ograniczenia swobody przemieszczania się i gromadzenia są szczególnie bolesne dla wiernych, pozbawionych bezpośredniego dostępu do Eucharystii i sakramentów Kościoła. Możemy jednak łączyć się duchowo z Chrystusem Eucharystycznym za pośrednictwem transmisji telewizyjnych, radiowych oraz internetowych. Możemy ten trudny czas wykorzystać do odnowienia praktyki modlitwy domowej i rodzinnej, do konkretnych uczynków miłosierdzia, zwłaszcza wobec osób starszych i samotnych, szczególnie zagrożonych epidemią. Codzienna modlitwa różańcowa może stać się dla nas szkołą głębokiej wiary połączonej z ofiarną służbą bliźniemu na wzór Maryi, Wspomożycielki Wiernych.

            Warto postrzegać okres trwania pandemii jako czas próby i wyboru, zgodnie ze słowami papieża Franciszka: „Nie jest to czas Bożego sądu, ale naszego osądzenia: czas wyboru tego, co się liczy, a co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia ku Tobie, Panie, i ku innym” (27.03.2020 r.).

Abp Stanisław Budzik

Metropolita Lubelski

Przewodniczący

Komisji Nauki Wiary KEP

Lublin, 31 marca 2020 r.

Praktyka pierwszych piątków i pierwszych sobót miesiąca w okresie epidemii

W okresie epidemii dostęp do sakramentalnej spowiedzi i sakramentalnej Komunii jest dla wielu wiernych utrudniony, czasem wręcz niemożliwy. Z tego względu rodzą się wątpliwości co do zachowania ciągłości pobożnych praktyk dziewięciu pierwszych piątków miesiąca oraz pięciu pierwszych sobót miesiąca, które wielu wiernych podejmuje. Obie praktyki dla zachowania duchowych owoców zakładają przyjęcie Komunii sakramentalnej w określonym czasie.

Posługując się ogólnymi zasadami prawa kościelnego oraz dokumentami dotyczącymi sytuacji analogicznych należy stwierdzić, że:

• prawo kościelne czysto pozytywne nie obowiązuje przy poważnej przeszkodzie^[1];

• w analogicznej sytuacji opisanej przez prawo kościelne nie przerywa się ciągłości owoców duchowych pobożnej praktyki pod warunkiem dokończenia jej zaraz, gdy będzie to możliwe^[2];

• dlatego jeśli w trakcie odprawiania praktyki pięciu sobót oraz dziewięciu piątków miesiąca nie jest możliwe spełnienie warunku przyjęcia sakramentalnej Komunii w okresie epidemii, nie ulega przerwaniu ciągłość owoców, a więc nie trzeba tej praktyki zaczynać od nowa, a jedynie przedłużyć tę praktykę o kolejny miesiąc;

• zaleca się jednakże celem podtrzymania ciągłości praktyki, aby we właściwym dniu (pierwszy piątek / sobota) w okresie braku dostępu do sakramentu, jeśli to możliwe, wzbudzić właściwą danej praktyce intencję oraz skorzystać z możliwości przyjęcia tzw. Komunii duchowej (pragnienia)^[3], a także jeśli trzeba, z możliwości uprzedniego oczyszczenia sumienia z grzechów ciężkich poprzez akt żalu doskonałego, gdy nie można się wyspowiadać^[4].

Bp Adam Bałabuch

Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego

i Dyscypliny Sakramentów KEP

Świdnica, 2 kwietnia 2020 r. 

[1] Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Odpowiedzi na zapytania odnośnie do obowiązku sprawowania Liturgii Godzin, 15.11.2000, Prot. Nr 2330/00/LL, (tekst łaciński „Notitiae” 37 (2001) 190-194).

[2] Święta Kongregacja Soboru, „Tricenario Gregoriano”. Deklaracja o ciągłości celebracji trzydziestu Mszy Gregoriańskich, 24.02.1967 [AAS 59 (1967), s. 229-230.]

[3] Por. Breviarium Fidei (2002), nr 296.

[4] Por. KKK 1452.

1. Dziękuję za przygotowanie kościoła na dzisiejszą niedzielę rodzinom Państwa Kamińskich i Majdaków, oraz za złożoną z tej okazji ofiarę. Gorące Bóg zapłać. Na przyszłą bardzo proszę  o posprzątanie kościoła rodziny Państwa Korzeniów, Ceglarzów i Zwolińskich.

2. Gorące podziękowanie za wszelkie ofiary, które w ostatnich tygodniach, zostały złożone na tacę, po za nią, jak również wpłynęły na konto parafialne. Bóg zapłać.

3. Dziękuję tym, którzy uczestniczyli w rekolekcjach wielkopostnych, osobiście w kościele jak również przez Internet. W ten sposób będziemy przeżywać najbliższe niedziele oraz Triduum Paschalne. Zachęcam do uczestnictwa z nami w tych najważniejszych uroczystościach Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana Jezusa. Wszystko jest i będzie transmitowane przez Internet w następującym porządku:

– codziennie na tygodniu : Msza Święta o godz. 17.00, od Niedzieli Palmowej o godz. 18.00
– w niedzielę w stałym porządku
– Gorzkie Żale o godz. 15.15
– w piątek Droga Krzyżowa o godz. 17.00
– codziennie Różaniec, w intencji ustania epidemii o godz. 20.30 

4. Porządek Wielkiego Tygodnia podam w Niedzielę Palmową. W związku z tym, że nie będzie poświęcenia pokarmów, na stronie Internetowej parafii jest specjalne błogosławieństwo, które Ojciec, lub rodziny odmawia przed śniadaniem wielkanocnym. Można sobie je wydrukować.

5. W tym tygodniu przypadają dni odnowy duchowej. W pierwszy czwartek modlimy się o powołania kapłańskie i zakonne, szczególnie z naszej parafii, z ministrantami i scholankami połączymy się przez Internet. W pierwszy piątek miesiąca będzie możliwa spowiedź w małych grupkach od godz. 16.00 do 17.00, komunia się co kilka minut. Podobnie w pierwszą sobotą spowiedź od 16.00 do 17.00.

6. Za tydzień Niedziela Palmowa. Poświęcenie i błogosławieństwa palm na każdej Mszy Świętej, obejmuje ono również tych, którzy będą uczestniczyć we Mszy przez Internet.

7. Ks. Biskup Ordynariusz udzielił dyspensy, od uczestnictwa we Mszy Świętej niedzielnej, aż do odwołania stanu epidemii. Cały tekst jest dostępny na stronie parafialnej.

8. Gość Niedzielny na stronie e.gosc.pl, lub papierowy w kioskach lub stacjach paliw.

9. Intencje. W związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia, w kościele może znajdować się tylko 5 osób. Wszyscy zdajemy sobie z tego sprawę, że to jest sytuacja trudna i bolesna, ale musimy ją przyjąć dla naszego wspólnego dobra. Dlatego, bardzo proszę, aby na Mszach Świętych byli przedstawiciele Rodzin, które zamówiły intencje. Np. za tydzień będą podwójne, bardzo proszę o kontakt telefoniczny rodzinami, które je zmówiły. Musimy to jakoś przetrwać i Bogu zawierzać ciągle tą wyjątkową sytuację.

10. Solenizantom i Jubilatom dzisiejszego dnia i tygodnia najpiękniejsze życzenia, obfitego Bożego błog. szczególnie łaski zdrowia i opieki Waszych świętych Patronów.

W związku z ogłoszeniem w Polsce stanu epidemii, biorąc pod uwagę zagrożenie zdrowia oraz życia wiernych, zgodnie z kan. 87 § 1, kan. 1245 i kan. 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz zaleceniami zawartymi we Wskazaniach Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca 2020 roku oraz decyzją zawartą w Komunikacie Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski z dnia 24 marca 2020 roku –

udzielam dyspensy

od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej

wiernym Diecezji Radomskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie. Dyspensa obowiązuje do odwołania stanu epidemii.

Wszystkich, którzy korzystają z dyspensy zachęcam do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła i uczestnictwa – szczególnie rodzinnego – we Mszy Świętej transmitowanej przez radio, telewizję i internet.

Wszystkich Was, Drodzy Siostry i Bracia, proszę o modlitwę w intencji Ojczyzny i Kościoła, władz państwowych i samorządowych, a w szczególny sposób w intencji ratowników medycznych, lekarzy, pielęgniarek, pracowników laboratoriów, przychodni i aptek; w intencji salowych, wolontariuszy, pracowników szpitali i stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz wszystkich zaangażowanych w leczenie i ochronę naszego życia i zdrowia. Proszę także o modlitwę w intencji chorych i zmarłych z powodu epidemii.

+ Henryk Tomasik

Biskup Radomski

Ks. Marek Fituch

Wicekanclerz Kurii

Drodzy Siostry i Bracia

1. Chrześcijanin z wiarą przyjmuje każde trudne doświadczenie życiowe i stara się o to, aby przeżywać je w łączności z Ofiarą Chrystusa. Pomocą w takim przeżywaniu trudnych sytuacji jest zawsze modlitwa. Zawierzamy nasze trudne sytuacje Miłosiernemu Bogu, który jest wszechmocny i rządzi światem w sobie właściwy sposób.  Modlimy się za wstawiennictwem Królowej Polski, św. Józefa Opiekuna Kościoła i naszych świętych Patronów o miłosierdzie dla nas i świata całego oraz o uwolnienie od epidemii. Modlitwa jest pierwszym zadaniem wynikającym z naszego chrześcijańskiego powołania. Wiele razy w dziejach naszego narodu doświadczyliśmy mocy wielkiej, wspólnej modlitwy.

2. Dziękujemy za to „wspólne trwanie na modlitwie”; za suplikacje oraz modlitwę różańcową w łączności duchowej z kapłanami i siostrami zakonnymi.

Bardzo proszę o modlitwę w intencji służb medycznych i osób zaangażowanych w obronę zdrowia Polaków.

Wszystkim służbom medycznym składamy wyrazy głębokiego szacunku i wielkiej wdzięczności za ogromny trud wkładany w pracę, której celem jest troska o zdrowie nas wszystkich.

Dziękujemy władzom państwowym, ratownikom medycznym, lekarzom, pielęgniarkom, pracownikom przychodni i laboratoriów, salowym, pracownikom administracji szpitali i przychodni, pracownikom stacji sanitarno-epidemiologicznym, wolontariuszom oraz wszystkim zaangażowanym w leczenie i ochronę naszego zdrowia.

3. W czasie trwania stanu epidemicznego stosujemy się do wskazań służb państwowych i sanitarnych śledząc na bieżąco nowe komunikaty.

4. Rekolekcje wielkopostne. Zachęcamy do udziału w rekolekcjach wielkopostnych za pośrednictwem radia, telewizji i internetu. Od V Niedzieli Wielkiego Postu będą prowadzone rekolekcje przez Radio Plus Radom oraz przez internet.

Radio Plus Radom od 16 marca br. codziennie, o godzinie 18.45, emituje „Duchowy Poradnik Koronawirusowy”, w którym zachęca słuchaczy do otwarcia swoich serc na działanie Pana Boga. O godz. 19.45 słuchacze mają szansę uczestniczyć w „Rekolekcjach o dojrzałości” przygotowanych przez o. Wojciecha Jędrzejewskiego, dominikanina. Natomiast, od 30 marca do 3 kwietnia, o godzinie 19.10, stacja zaprosi swoich słuchaczy na Wielkopostne Rekolekcje Radiowe dla Rodzin, które poprowadzi Ksiądz Biskup Piotr Turzyński. Ponadto, w każdy piątek Wielkiego Postu, rozważamy o godz. 19.10 stacje Drogi Krzyżowej (bp Piotr Turzyński, ks. Edward Poniewierski, ks. Paweł Gogacz i ks. Mariusz Wilk), a w każdą niedzielę, o 17.00, Radio Plus Radom transmituje Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym z katedry Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. Tak jak dotychczas, w dni powszednie Radio Plus Radom transmituje mszę świętą o godzinie 6.00, a w niedzielę o godz. 12.30. W planach jest także transmisja rekolekcji parafialnych z radomskiej katedry od 29 marca do 3 kwietnia.

Zachęcamy do wspólnej modlitwy, którą prowadzą także inne media. 

5. Spowiedź wielkanocna. Prosimy o wsłuchiwanie się w informacje podawane przez duszpasterzy dotyczące obecności kapłanów w konfesjonale. Przypominamy, że według obowiązującego prawa kościelnego, czas na spełnienie obowiązku spowiedzi i Komunii wielkanocnej trwa do Niedzieli Trójcy Świętej, tj. do 7 czerwca br.

6. Jerycho Rodzin jest tymczasem zawieszone. Termin rozpoczęcia Jerycha Rodzin zostanie podany w terminie późniejszym.

Bp Henryk Tomsik

1. Dziękuję  za przygotowanie kościoła  na dzisiejszą niedzielę rodzinom Państwa Gogaczów – Seniorów, Gogaczów – Juniorów oraz Państwa Ociesów, oraz za złożoną z tej okazji ofiarę. Gorące Bóg zapłać. Na przyszłą bardzo proszę  o posprzątanie rodziny Państwa Kamińskich i Majdaków.

2. Bardzo gorąco dziękuję za złożone ofiary, na kwiaty i dekoracje Ciemnicy, Grobu Pańskiego oraz Świąt Wielkanocnych,  w ubiegłą niedzielę na tacę jak również tym, którzy w ciągu tygodnia to uczynili. Bóg zapłać.

3. Działa już strona Internetowa naszej parafii. Możemy tam znaleźć : Ogłoszenia parafialne, Intencje Mszy świętych, oraz można oglądać na żywo wszystkie nabożeństwa w naszym Kościele, według stałego porządku. Oprócz stałych nabożeństw takich jak Droga Krzyżowa – w piątek o godz. 17.00, Gorzkie Żale – w niedzielę o godz. 15.15, codziennie o godz. 20.30 możemy w zaciszu swoich domów odmówić Różaniec  w intencji ustania epidemii koronawirusa.  Patronami  od epidemii min. św. Korona i św. Roch.  Korona żyła w III wieku, męczennica, która była żoną rzymskiego żołnierza, też chrześcijanina. Oboje ponieśli śmierć męczeńską za Chrystusa.

4. Od dziś do wtorku Rekolekcje Wielkopostne, transmitowane przez Internet. Dziś tak jak w niedzielę. Natomiast w poniedziałek i wtorek o godz. 17.00. Rekolekcje prowadzi ks. Tomasz Pastuszka. Dobrze nam znany, Przyjaciel naszej parafii, który pracuje u św. Krzyża w Kozienicach, oraz prowadzi Domowe Hospicjum  Sługi Bożej Matki Kazimiery Gruszczyńskiej.

5. Spowiedź będzie rozłożona w czasie. Codziennie, od 16.30 do 17.00. Proszę przychodzić pojedynczo, czy rodzinnie.

6. Drodzy Czytelnicy „Gościa Niedzielnego”, informujemy, że w związku z wprowadzeniem stanu epidemii w naszym kraju,   czasowo wstrzymany zostaje kolportaż parafialny naszego tygodnika. Bieżące wydanie „Gościa Niedzielnego” w wersji drukowanej będzie można kupić jedynie w takich miejscach jak (kioski, saloniki prasowe, stacje benzynowe itp.).  Pragniemy  zachęcić do skorzystania z darmowego, elektronicznego wydania „Gościa Niedzielnego” nr 12/2020. Szczegóły na e.gosc.pl w zakładce Instrukcja. Kompletne wydanie 12. numeru „Gościa” – z dodatkami diecezjalnymi – będzie też dostępne w formacie PDF – do ściągnięcia i wydrukowania w domu – na stronie gosc.pl. Zachęcamy do skorzystania z tej możliwości, by „Gość Niedzielny” mógł trafić do starszych czytelników, którzy nie korzystają z komputerów czy urządzeń mobilnych.”

Ks. Zbigniew Niemirski, Kierownik „Gościa Radomskiego”.

7. Solenizantom i Jubilatom dzisiejszego dnia i tygodnia najlepsze życzenia, Bożego błog. wszelkich potrzebnych łask, szczególnie zdrowia oraz opieki Waszych i naszych Patronów, szczególnie w tym czasie św. Korony i św. Rocha.